โพสนี้ ผมอยากให้มันเป็นการเริ่มต้นสำหรับตัวผมเอง
ที่ทำงานในบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นโรงงานขนาดใหญ่ มีพนักงานร่วม 5000 คน ในนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดระยอง
ผมทำงานที่นี่ได้ 10 ปีแล้วครับผม
ยาวนานมากๆ สำหรับการจะเล่าให้ใครสักคนฟัง
แต่พอมองย้อนหลังกลับไป มันกลายเป็นเหมือนความฝันตื่นหนึ่งเท่านั้น สำหรับอดีตตลอด 10 ปีนี้
ผมเริ่มงานที่นี่ตั้งแต่ประมาณกลางปี 2005
และสิ้นปีนี้ 2015 ก็จะครบกำหนด 10 ปีครึ่งของการทำงานที่นี่พอดีครับ
จริงๆ ผมก็คิดไว้สักพักแล้วว่าจะลาออก แผนตอนแรกคือปลายปีหน้า รับโบนัสปลายปีแล้วก็จะลาออกมาช่วยกิจการร้านผ้าม่านที่แฟนทำอยู่ตอนนี้เลย
แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ประกอบกับความขี้เกียจด้วย อิ่มตัวด้วย
ผมจึงรู้สึกว่า ไม่อยากรอนานขนาดนั้น
เลยคุยกับแฟน เรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆที่ผมมีอยู่ บวกกับของแฟนที่เป็นอยู่ปัจจุบัน
ก็ได้ข้อสรุปว่า
ผมควรจะลาออกตั้งแต่ปลายปีนี้เลย
ซึ่ง แม้จะลาออกเฉยๆนั้น ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากมายเท่าไหร่ เพราะผมพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้างพอสมควร แต่ติดที่ค่าใช้จ่ายประจำจากหนี้บ้านและรถเท่านั้น ซึ่งจริงๆก็สามารถใช้รายได้จากร้านผ้าม่านมาจุนเจือจนใช้ชีวิตอยู่ได้ไม่ลำบาก
แต่ไอ้ครั้นจะให้ออกไปกินเงินเดือนแฟน ไอ้เราก็ติดหัวโขน เคยหาเงินได้เดือนละ 6-7 หมื่นจากเงินเดือน จะไปแบมือขอตังค์แฟนก็ใช่ที่
ผมเลยต้องหาอะไรทำให้ตัวเองมีรายได้เพิ่มขึ้นมาบ้าง
ซึ่งตอนนี้ผมก็ทำสติ๊กเกอร์ขายแล้ว แม้จะแค่ set เดียว และได้เงินกลับมาไม่เยอะ แต่ผมคิดว่า นี่แหละ passion ของผม นี่คือสิ่งที่ผมทำแล้ว ทำได้ดีกว่าคนอื่น ผมทำได้ไวกว่าคนอื่น เลยคิดว่าจะยึดหนทางนี้เป็นอาชีพหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองให้ได้ และในเวลาครึ่งปีนี้ ผมก็ต้องทำให้มันงอกเงยเป็นเงินทองที่มากพอจะทำให้ผมมีรายรับเพิ่มขึ้นในระดับหนึ่ง
ตอนที่ผมคิดว่าจะออกปลายปีหน้า (2016) มันก็ยังเอื่อยๆอยู่ ไม่ได้คิดว่าต้องรีบร้อนทำอะไรมากมายนัก
แต่พอมาตอนนี้ คิดว่าจะออกปลายปีนี้ (2015) ทุกสิ่งทุกอย่าง มันทำให้ผมต้องรีบเร่ง และทำมันอย่างจริงจังเพื่อให้มันออกดอกออกผลมากพอจะทำให้ผมเห็นว่า ทุกสิ่งที่ผมทำไป มันได้ผลลัพธ์กลับมาบ้าง ไม่มาก ก็น้อย
ผมเลยคิดว่า จะทำให้ช่วงเวลาที่เหลืออยู่นี้ อีก 190 วัน (6 เดือนกับอีก 1 สัปดาห์) กลายเป็น 190 วันที่มีความหมายที่สุดสำหรับชีวิตลูกจ้างของผม
นั่นคือ
การออกจาก comfort zone ให้ได้ด้วยตัวเอง ภายในระยะเวลาครึ่งปีที่เหลือนี้
ผมจะตั้งใจ ทำทุกอย่าง เหมือนมันเป็น 6 เดือนสุดท้ายของชีวิต
จะตั้งใจ ทำทุกสิ่งอย่าง ให้สำเร็จครบถ้วน ต่อให้ไปไม่ถึงดวงดาว ก็น่าจะพอจับต้องผลลัพธ์อะไรได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนั่นแหละ
ซึ่ง เดี๋ยวผมจะมาแถลงให้ฟังอีกทีนะครับ ว่าเป้าหมายของผมในครึ่งปีนี้ มีอะไรบ้าง
สู้ๆ (บอกตัวเองอย่างนั้น)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น