ช่วงนี้เห็นหนึ่งในการ์ตูนที่ผมชอบเรื่องหนึ่ง กำลังเป็นกระแส Viral อยู่พอสมควรในช่วงนี้ อาจเนื่องด้วยเพราะเพิ่งมี Anime ลงจอไปไม่นาน เลยทำให้เกิดกระแสตอบรับในทางบวกค่อนข้างมาก
ซึ่งผมเองก็เพิ่งได้ไปดูเรื่องนี้ในรูปแบบ Anime มาสดๆร้อนๆ
ต้องบอกเลยว่า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมยกให้เป็นเรื่องที่น่าติดตาม (สำหรับผม) มากที่สุดในช่วงปีนี้เลยทีเดียวครับ
เนื่องจาก plot เรื่องหลักที่ดูไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย และตัวละครที่มีสเน่ห์ กับมุขกวนประสาทแบบกำลังดี
แรกเริ่มเดิมที เรื่องนี้เป็นผลงานของผู้แต่งในนามแฝงว่า ONE ซึ่งวาดคร่าวๆไว้ด้วยลายเส้นที่ออกจะไก่เขี่ยนิดๆ (จริงๆก็ไม่นิดเท่าไหร่หรอก) แต่ด้วยเนื้อเรื่องที่น่าติดตามโคตรๆ จึงไปถูกใจนักวาดการ์ตูนท่านหนึ่งคือ Yusuke Murata หรือก็คือผู้วาดการ์ตูนในดวงใจอีกเรื่องหนึ่งของผมคือ Eyeshied 21 นั่นเองครับ
จุดเด่นของภาพอยู่ที่ลายเส้น องค์ประกอบด้านสรีระวิทยา และ Action ที่สวยงามสุดยอดครับ อ.แกบอกว่าได้แรงบันดาลใจในลายเส้นจากการ์ตูนฮีโร่ของฝรั่ง เลยทำให้เขาได้พัฒนาสกิลการวาดให้ตัวละครออกมามีมิติ สมจริง และสวยงามแบบนี้ครับ
ซึ่งอ่านมังงะก็ว่ามันส์แล้ว พอมาเป็นอนิเมะ ยิ่งมันส์เข้าไปใหญ่ครับ เนื่องด้วยลายเส้นและ Active Motion ที่สะใจและอลังการ์ในสเกลความเทพและพลังสุดโหดของตัวละครมากๆ
บวกกับมุขตลกที่ขำกระจายสไตล์แบบที่ อ.ถนัดครับ เพียงแต่จะแตกต่างกับ Eyeshield 21 อยู่พอสมควร โดยเรื่องนี้นั้นจะเน้นไปที่ความ "เกรียน" เป็นหลักครับ มุขตลกหน้าตาย ตลกผิดจังหวะ ไร้ซึ่งกาลเทศะจะมีมาให้เห็นกันตรึม (อย่างตอนที่แกเผลอเข้าไปอยู่ที่หลุมหลบภัยแล้วพบว่ามันไม่มีห้องน้ำนั่นก็...) กลับกับ Eyeshield ที่จะเน้นไปทาง ตลกหลุดโลก ตลกเล่นคำ ซึ่งเป็นสไตล์ของตระกูล Shonen ที่เน้นให้เข้าใจมุขกันง่ายๆครับ
แต่เรื่อง One Punch Man นั้นจะเหนือขึ้นไปอีกขั้นครับ คือจะมีการสอดแทรกมุขแบบ "ไม่ตั้งใจให้ฮา" เข้ามาอยู่เรื่อยๆ ซึ่งถือเป็นอีกจุดเด่นนึงของเรื่องนี้เลยทีเดียวครับ
กลับมาที่เนื้อเรื่องกันบ้าง
สำหรับ One Punch Man นั้น ตอนแรก เนื้อเรื่องเริ่มต้นขึ้นที่การปรากฏตัวของปิศาจตัวหนึ่ง (ซึ่งหน้าตาเหมือนพิโกโร่ใน DBZ มากๆ) ซึ่งพี่แกโผล่มาแกก็กวาดเมืองถล่มไปซะครึ่งค่อนเมืองทีเดียว
และขณะที่กำลังจะถล่มเมืองต่อ ก็ปราดสายตาไปเห็นเด็กน้อยยืนร้องไห้ตัวสั่นอยู่คนเดียว ตามสไตล์ของผู้ร้ายสายโหด ก็ต้องขย้ำเหยื่อน้อยๆเป็นธรรมดา
นั่นคือตอนเปิดตัวไซตามะครับ
หนุ่มหน้าตาธรรมดาแต่หัวโล้นเลี่ยน(?) โฉบเข้ามาช่วยเด็กน้อยไปได้ทันหวุดหวิด ก่อนจะหันมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
และขณะที่เจ้าปิศาจ (ที่ในเรื่องให้ชื่อว่า วัคซีนแมน) นั้นอธิบายที่มาที่ไปของตนเองว่าเป็นตัวอะไรและมาทำลายโลกนี้เพื่ออะไร ขณะที่กำลังจะอัดพระเอกให้ตายคามือ
พี่โล้นแกก็ตวัดหมัดเข้าไปเปรี้ยงเดียวจนปิศาจผู้น่าสงสารร่างสลายกระจายกลายเป็นเศษขี้ผึ้งเปื้อนฝุ่นไปอย่างง่ายดาย
พลางทิ้งท้ายไว้ด้วย Capture สั้นๆอย่างชีช้ำระกำจิตว่า
"หมัดเดียวอีกแล้วหรือนี่??"
ปัญหาของพระเอกของเราเรื่องนี้มีอยู่ข้อเดียวตั้งแต่เริ่มจนจบครับ
คือการ "ต่อยหมัดเดียวตาย"
ไม่ว่าศัตรูจะร้ายกาจมาจากไหน จะโหดเถื่อนเพื่อพญายมอมชาวไซย่ามาจากจักรวาลไหนก็ตาม พี่โล้นไซตามะของเราถ้าเผลอ เป็นได้ต่อยแล้ว หมัดเดียวตายเรียบทุกครั้งไป
นั่นทำให้พี่ไซฯของเรานั้น ต่างฝันใฝ่เฝ้ารอให้มีศัตรูสักคนโผล่มาให้แกได้รู้สึกตื่นเต้นสนุกสนานไปกับการต่อสู้ได้บ้างไม่มากก็น้อย
แต่ในความเป็นจริง มันกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลยแม้สักนิดครับ เพราะศัตรูทุกผู้ทุกคนที่ผ่านเข้ามาเฉียดรั้วบ้านพี่แก เป็นเจอแกต้องตายเรียบโดยที่แกแทบไม่ต้องพยายามเลยด้วยซ้ำ
เนื้อเรื่องวนอยู่ประมาณแนวๆนี้ไปเรื่อยๆครับ สลับกับการปรากฏตัวของตัวละครใหม่ๆที่ค่อยๆเพิ่มเข้ามาให้วนเวียนอยู่ในชีวิตของพี่โล้นของเราอย่างต่อเนื่อง
เริ่มต้นด้วยจีนอส หนุ่มไซบอร์กสุดเท่ห์ที่ต้องการจะปราบคนพาล อภิบาลคนดี พร้อมกับมองหาจอมวายร้ายที่ฆ่าครอบครัวของเขาไปด้วย เพื่อล้างแค้น
โซนิค ความเร็วเสียง วายร้ายนินจาที่หุ่นนี่บางทีก็นึกไปว่ามันเป็นชายหรือหญิงกันแน่ ออกมาโชว์ซุปเปอร์สปีดเพื่อจะพบว่าความเร็วแค่ไหนก็ไม่ทำให้ไซตามะรู้สึกกับโซนิคได้มากกว่าตัวประกอบ (แถมยังจำชื่อผิดไปอีกตะหาก 555)
คิง ฮีโร่ระดับ S Class ที่มีเบื้องหน้าเป็นชายที่น่ากลัวที่สุดในโลก แต่เบื้องหลังกลับเป็นแค่หนุ่มโอตาคุที่ไม่ได้เก่งอะไรเลยแม้แต่น้อย แถมยังชอบเล่นเกมส์จีบสาวอีกตะหาก แม้ไซตามะจะเป็นคนเดียวที่รู้ความลับของคิง(โดยไม่ตั้งใจ) แต่ดูเหมือนพี่โล้นแกจะไม่สนใจอะไรในตัวคิงเลยนอกจากเกมส์ที่ยืมมาได้ (และชอบเผลอเซฟเกมส์ทับโดยไม่ตั้งใจอยู่เรื่อย)
ฟุบุกิ สาวสวยหุ่นสุดเอ็กซ์ ที่เป็นฮีโร่คลาส B เป็นน้องสาวของ ทัตซึมากิ สาวเอสเปอร์ที่เป็นอันดับ 2 ของฮีโร่คลาส S ด้วยความเชื่อผิดๆที่ต้องการจะรวมพวก Class B หลายคนขึ้นมาเพื่อสร้างกองทัพไว้ต่อกรกับฮีโร่ที่ระดับสูงกว่า แต่ก็ต้องโดนไซตามะโชว์เทพจนสุดท้าย ก็อดเป็นปลื้มและมาขอเอี่ยวเทียวไปเทียวมาบ้านพี่แกเป็นระยะๆไม่ได้
แบงค์ ตาลุงเฒ่าล่ำบึ้ก ฮีโร่คลาส S อันดับ 3 เจ้าของหมัดสายน้ำอะไรสักอย่างที่ดูจะเทพมากๆ แต่ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รับรู้ถึงความเทพของไซตามะ และยอมรับให้พี่แกเป็นหนึ่งในผู้ที่เก่งกาจที่สุดในความคิดของลุงแก
นอกจากนั้น หลายๆครั้ง เนื้อเรื่องก็จูงไปยังความเทพของพระเอก โดยการสร้างสถานการณ์ต่างๆให้พี่โล้นแกได้โชว์เทพอยู่เรื่อยๆ อย่างเช่น อุกาบาต ถล่มโลก ที่พี่โล้นแกก็ยัง "หมัดเดียวอยู่" เหมือนเดิม
หรือตอน "เจ้าสมุทร" ที่กว่าไซตามะจะพ้นจากการหลงทางไปถึงบอสได้ ฮีโร่หลายคนก็โดนตบจนเดี้ยงไปเป็นแถบ รวมถึง "ปุริ ปุริ ไพรซันเนอร์" ตุ๊ดล่ำบึ้กฮีโร่คลาส S หรือแม้แต่ จีนอสที่มาถึงก่อน ก็พ่นกรดใส่จนหายไปเกือบหมดทั้งตัว และก่อนหน้านั้นอีกมายมายที่โดนตบจนคว่ำกันเป็นแถบ แต่พอพี่โล้นแกมาก็ตามระเบียบครับ ตู้มเดียวจอด แล้วจากไปโดยเพิ่มสหายมาอีกหนึ่งคือ "ไรเดอร์ไร้ใบขับขี่" ที่ยอมรับในตัวพี่แกว่าเป็นฮีโร่ตัวจริง ขณะที่คนอื่นกลับมองว่าไซตามะเป็นแค่คนที่คอย "ชุบมือเปิบ" เท่านั้น
และมาพีคสุดๆเอาตอนที่เอเลี่ยนถล่มโลกครับ
มีอยู่ช็อตนึงที่ไซตามะโดนตบเปรี้ยงจนกระเด็นไปถึงดวงจันทร์ และพี่โล้นแกก็ลุกขึ้นมาพร้อมๆกับกลั้นหายใจเหมือนดำน้ำ แล้วก็กระโดดตู้มเดียวกลับมายังโลก
แค่ดอกนี้ดอกเดียวก็เห็นแล้วครับว่า พี่แกโหดแค่ไหน ขอบเขตพลังแกบ้าบอมากครับ
ยิ่งไซตามะบอกว่า ต้นเหตุความแข็งแกร่งของตัวเองนั้นอยู่ที่ "การวิดพื้น 100 ที ซิตอัพ 100 ที และวิ่ง 10 กิโลทุกวัน" ยิ่งทำให้ความตลกและมั่วนิ่มมันเพิ่มเข้าไปอีก (ถ้าทำแค่นั้นแล้วเป็นอย่างไซตามะได้ล่ะก็ ป่านนี้พวกนักมวยคงกลายเป็นไซตามะกันหมดแล้ว 555)
ผมไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันจะไปต่อได้ไกลถึงไหน แต่ด้วยการปูเรื่องที่ไม่ซับซ้อน ปริมาณตัวละคร และความถี่ในการออกแต่ละตอนที่แบบว่า (รอเป็นเดือน อ่าน 3 นาทีจบ) นะ น่าจะทำให้การ์ตูนเรื่องนี้วาดไปได้ไกลเรื่อยๆและสนุกเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงตอนที่ไซตามะได้รับฉายาฮีโร่ว่า "One Punch Man" ซึ่งผมคิดว่านั่นคงเป็นจุดจบ (หรือไม่ก็ใกล้ๆจบ) ของเรื่องล่ะนะครับ
ปล. เพลงเปิด openning ใน anime มันส์สลัดเลยครับขอบอก
....................
นอกจาก One Punch Man แล้ว การ์ตูนเรื่องอื่นที่ผมตามอ่านอยู่อย่างสนุกสนานและพลาดไม่ได้เลยในตอนนี้ ก็มีครับ อย่างเช่น
One Piece อันนี้ไม่ต้องบอกอะไรมาก
Black Cover การ์ตูนนอกสายตาที่เพิ่งมีมาไม่กี่ตอน แต่เนื้อเรื่องเข้มข้นมาก สอดแทรกกับมุขตลกแบบถูกจังหวะจะโคน ความมุ่งมั่นและบ้าระห่ำของพระเอก กับอาวุธและเวทย์มนต์ที่เหลือรับประทาน รวมถึงตัวละครที่มีสเน่ห์อีกหลายตัวกับลายเส้นที่สวยงามใช้ได้ทีเดียว ใครไม่เคยลองอ่าน ลองหาดูนะครับ
Re:Monster การ์ตูนจาก Light Novel ของญี่ปุ่น ประมาณว่า 18+ พอสมควร แต่ทำเป็นมังงะแล้วไม่ได้ Hardcore มาก พอจะอ่านได้อย่างไม่ต้องเครียด เข้มข้นที่เนื้อเรื่องและการผสมผสานทางแฟนตาซีที่จริงๆแล้วแนวๆนี้ก็มีมาเยอะ แต่ผมชอบเรื่องนี้มากที่สุดครับ
Haikyuu การ์ตูนวอลเล่ย์บอลที่เพิ่งจะเคยเห็นคนวาดมาแล้วสนุกได้ขนาดนี้ อารมณ์ประมาณ Slamdunk ก็ไม่ปราณ (แม้จะยกให้เรื่องนั้นขึ้นหิ้งไปแล้วก็ตามที) เนื้อเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อนครับ เป็นธรรมดาของการ์ตูนกีฬา แต่การวางสตอรี่ไลน์ การให้อารมณ์ที่ถึงลูกถึงคน การจัดวางองค์ประกอบต่างๆของเรื่องนี้ ทำได้ดีมากๆ Peak แล้ว Peak อีก บางตอนนี่ถึงกับตบเข่าผางเลยทีเดียว พลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวงครับ
Kingdom การ์ตูนสงครามของจีนที่สนุกและน่าติดตามมากๆอีกเรื่องครับ พระเอกเท่ห์และเถื่อนดี ตั้งใจจะดู anime เร็วๆนี้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น