คือ ไม่เข้าใจว่า ทำไมโลกนี้มันจะมีอะไรโหดร้ายทารุณกันนักหนา
โดยส่วนตัวผมเป็นคนชอบหมา รักหมา
ผมว่ามันน่ารัก และไม่เป็นพิษเป็นภัยกับคน
แต่ทำไม ใน internet หรือโซเชี่ยลต่างๆ
ก็มักจะได้เห็นได้รับรู้ตลอดๆว่า หมาข้างถนนหรือหมาจรจัดทั้งหลาย ถูกคนใจร้าย ทารุณมันต่างๆนานา
ทั้งเอาปืนยิง
เอามีดฟัน
เอาน้ำร้อนราด
ขับรถชน
กระทืบจนตาย
วางยาเบื่อ
และ อีกมากมาย
คือ... ไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องไปทำร้ายมันกันด้วย
คนที่ทำร้ายสัตว์ได้อย่างหน้าตาเฉย
คือ เขาไม่รู้จริงๆหรือ ว่า ในศาสนาพุทธ ศาสนาประจำชาติ ศาสนาที่เราเขียนเป็นภาษาไทยตัวสีฟ้าๆอยู่ในบัตรประชาชนของเรานั้น
เขาบัญญัติ "ศีลขั้นพื้นฐาน" ที่เรียกว่า "ศีล 5"
และข้อแรกจาก 5 ข้อนั้น
คือข้อ "ปาณาฯ" ไม่ฆ่า ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น นั่นรวมถึง ทั้งคน และสัตว์ต่างๆบนโลกนี้
คนที่เขาทำร้ายสัตว์ได้อย่างหน้าตาเฉย
ส่วนตัวคิดว่าต้องเป็นคนจิตใจโหดร้าย อำมหิต
แต่อยู่ๆ คนเหล่านั้น เกิดมา จะเหี้ยมโหดเลยก็คงเป็นไปไม่ได้
เขาคงได้เห็น ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ทำให้เขา "เหี้ยมโหด" ในตอนที่เติบโตขึ้นต่อๆมา
อาจจะมีพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ในครอบครัวที่ใจร้ายอยู่ก่อน
หรือเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ "เฉยๆ" กับการรังแกและทำร้ายสัตว์อื่น
อันนี้ผมไม่รู้ได้ และไม่เข้าใจด้วย
ส่วนตัวผมคิดว่า ชายไทยส่วนใหญ่ น่าจะได้มีโอกาสได้รู้จักพุทธศาสนา
และได้มีโอกาสรับศีล 5 หรืออย่างน้อย ในบทเรียน ในตำรา หรือการได้เข้าวัดฟังธรรมในโอกาสต่างๆ ก็น่าจะนำพาให้พวกเขาได้อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับพุทธศาสนาเกินไปนัก
แต่ทำไม เราถึงเห็นการทารุณกรรมสัตว์อย่างมากมายในประเทศนี้
ประเทศที่ได้ชื่อว่า "เมืองพุทธ"
นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องอื่นๆอีกมากมายนะ
อย่างเรื่อง
การโกงกิน
การลักขโมย
การเป็นชู้ ผิดผัวผิดเมีย
การโกหก คอรัปชั่น
การดื่ม เมาแล้วขับ ชนแล้วหนี
การใช้กฏหมายที่ไม่ได้เรื่องได้ราว
ความเหลื่อมล้ำ
การเอารัดเอาเปรียบ
และอีกมากมายเหลือเกิน
แต่ผมแค่สงสัย
ว่าไอ้หลักการพื้่นฐานง่ายๆ
อย่าง "การทำร้ายผู้อื่น" เนี่ย
มันยากเกินกว่าจะเข้าใจตรงไหน
การทำร้ายสัตว์ต่างๆ ที่มีชีวิต มีจิตใจ มีความรู้สึก มีอารมณ์ เหมือนๆกับเรา
ต่างกันก็แค่ "สมอง" กับ "สัญชาติญาณ" เท่านั้น
มันทำให้เราแบ่งชั้นกับสัตว์เหล่านั้นและเข้าใจว่าเราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ได้รับ "สิทธิอันชอบธรรม" ที่จะทำร้ายใครก็ได้.... งั้นเหรอ
การเป็นมนุษย์
คือการที่เรามีชีวิตไม่ต่างอะไรกับสัตว์นั่นแหละ
แต่เรามี "อารายธรรม"
เรามี "การยับยั้งชั่งใจ"
เรามี "เหตุผล"
เรามี "ควาสำนึก"
นี่ต่างหากไม่ใช่หรือ คือสิ่งที่ทำให้เรา "อยู่สูงกว่าสัตว์"
ไม่ใช่เกิดมา มีสองขา เดินตัวตรง
ก็สูงกว่าสัตว์แล้ว
จะทำร้าย จะฆ่า จะทรมานมันยังไงก็ได้
ไอ้ที่ว่าทำร้ายสัตว์แบบน่าเกลียดๆก็ว่าทุเรศแล้วนะ
ไอ้พวกที่เอาสัตว์มาเลี้ยง แล้วทำร้ายมัน ทรมานมัน ยิ่งแล้วใหญ่
จะเอามาทำไมวะนั่น
ไม่เข้าใจ
ถ้าผมมีเงิน
ผมจะเอาหมาแมวจรจัดทุกตัวที่ผมเจอ มาเลี้ยงให้หมดเลย
ค่าอาหารค่าหมอเท่าไหร่ ผมจ่ายเอง ทำหมันให้หมด
แต่เหนือกว่านั้น
ถ้าคนในชาติ ในประเทศ ในศาสนานี้ ศาสนาเดียวกับผม
สามารถเข้าใจได้มากขึ้น
ว่า การ "ไม่เบียดเบียนผู้อื่น" นั้น มันสำคัญและควรจะต้องทำเพราะอะไร
ผมคงจะมีความสุขและสบายใจมากกว่านี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น